insanlar olarak hepimizi duygulandıran kurbanlık. geçen sene ben de erkenden kalktım cicilerimi giydim aynen bu şekil, bayram mayram değil. arkadaşlarla takılacağız, bir pazar günüydü. aldım babamdan arabanın anahtarlarını çektim arabayı kasabın önüne. oradan bana 5 kilo bonfile kes dedim. kasap büyük bir itinayla kesti o göz içine bakmadan kesilmiş olan hayvanın etinden. sonra arabaya atladığım gibi kankam ve diğer arkadaşları evlerinden tek tek aldım. gittik bi güzel piknik alanı bulduk, belediyeden abiler geldi ateş yakmayın dedi. mangalımız var bizim dedik, olsun yakmayın dedi. doğal olarak yetkili abiyi dinledik ama içimizden ona sövmeyi de ihmal etmedik. neyse et yiyemedik. sonra iyi ki yiyememişiz dedim, hayvanlara acımaya başladım. et yemeyi bırakmadım, hala götürüyorum, hala indiriyorum mideye etleri. valla kimin gözüne bakarsa baksın isterse hiç bakmaya fırsatı olmasın ben canım çektiğinde ızgarasını da yaparım yemeğini de. ama o belediye yetkilisini unutamam. bu arada et yiyelim ama hayvanlar kesilmesin.
