hayal etmek gerçeğin yarısıdır derler insan, hayat denen o koşuşturmacada o kargaşada ; işte, okulda, sporda, arabada, derste, mutlaka kafasını kurcalayan şeylerle meşgul olur o koşuşturmaca sırasında gökyüzüne bakamayan insanlar bile vardır hayatımızda.
gündüz biter, yarı ölü haline almadan önce kalabalığın şiddetin bağırış çağırışın olmadığı sessiz ortamda insan insan olduğunu anlar ve hayal etmeye başlar düşünür, yorumlar, hayal eder, üzülür, mutlu olur...
işte budur asıl hayat;
gece olunca yastığa başını koyup olması imkansız olan şeyleri bile düşünmek...
