hep derlerdi. akşam yastığa başını koyunca günün muhasebesi yap, günü değerlendir diye. bu söylenenlere kulak kabartırdım akşam yapacağım derdim. fakat nedense her akşam yastığa başımı koyduğumda uyudum. neden ben bu uykuyu bu kadar seviyorum lan? diye sordum kendime cevap yok. sonra bir daha günün muhasebesini yapmaya uğraşmadım bile. bana ne amk uyku varken.
