dua mı etmek istiyorsun, a ruhum,
a kuzum, a beyaz farecik,
dua mı etmek istiyorsun,
bir şey mi isteyeceksin O'ndan?
bak, bunun için O'na
dalkavukluk yapman gerekmez.
O'na dil dökmen -şöylesin, böylesin falan-
pohpohlamaya kalkman gerekmez.
O'nunla konuş, yalnızca konuş
ve boynunu eğip bükmeden
O'ndan açıkça iste, ne isteyeceksen!
O'nun yüceliğini, cömertliğini, merhametini
hatırında tutman ve yinelemen elbette iyi,
ama bu bilgi, O'na değil,
sadece ve sadece sana gerekli.
dostça şeyler söylemen yeter O'na;
bir kamp ateşinin başında,
bir yol arkadaşına söylenebilecek,
belki biraz buruk, çekingen,
biraz kederli şeyler mesela...
bu yeter, bence, bu yeter O'na,
O çok yalnız çünkü, çok yalnız,
senden kat kat fazla, senden
dünyalar kadar fazla...
neyi ki çok istiyorsan, dilini eğip bükmeden
ona geç hemen, O'na bunu söyle!
neyi ki yapmak istiyor ve yapamıyorsan,
neyi olmak istiyor ve olamıyorsan,
neye inanmak istiyor ve inanamıyorsan bir türlü
-bak, bu önemli-ona geç hemen,
bunları aç O'na, bunları paylaş O'nunla!
bunları iste O'ndan!
çünkü bunların hepsi O,
bunların hepsi O'nda,
bunların hepsi O'ndan!
