birde bunu camkırmalı wersiyonu wardır kii içler acısıdır..
4 yaz kadar önceydi her yaz annenmlern yanına gittiğim günlerden biri ew çok kalabalık we yanlız kalmak isteyen ben.kulaklığımı kitabımı alıp boş olan tek odaya attım kendimi we hayatımın en amaçlı uğraşını gerçkleştiryorum slow yavaş bi müzik eşliğinde kitap okumak we huzur.
ama bi siwri buna engel beni rahatsız etmekte huzurumu kaçırmakta:0ben de çok akıllıyım ya belli bi boğuşmanın sonrasında bıraktım herşeyi onu ebediyete göndermeyi karar werdimm.ama baya çewikti ne yalan söylim baya kaçtı o kaçtıkça ben sinirlendim ben sinirlendkçe o kaçtı weee cama kondu işte hikayemizde tam burda başladı o sinirle nasıl koymuşsa artık bana bütün gücümle sol elimi cama wurdum ama öyle böyle diğil doğal olarak elim camı kırıp karşı tarafa geçti sesi duyanlar koşup geldiler we benmde henüz farkedemediğim gerçklele karşılaştık kırılan cam elimin içine geçmiş we olda kalmıştıı çığlıkları basan annanem başta olmk üzere o manzareyle karşılaşınca ben bile kötü oldum ne yalan söylim sonuçta daha önce hiçbir cisimle bu kadar yakınlık kurmamıştım..
velhasılı doktordu dikişti iyileşti iyileşmedi derken bütün yazım zehir zemberek geçti denize giremedim yaaa daha acı ne olabilir kii..
aslında olabilir o sineğin uçup gitmiş olma ihtimali ki cesediyle karşılaşılmamışş..balkondan mı düşseydim keşkee dedirten böyle apsürt bi hikayeee işteee...
