aylarca beraber olduğum bi sevgilim vardı, gözümden bile sakındığım o kadar güzel bi kızdı ki anlatamam, deli gibi kıskanıyordum hiçbir
arkadaşıma tanıştırmadım onu. bi gün evde oturuyorduk o mutfaktayken ben hayatta hiç yapmadığım
bi şeyi yaptım ve onun telefonundaki mesajları okudum.
bi de ne göreyim dersiniz...
"aşkım cumartesi saat 2 de kadiköy iskelesinde buluşalım mı?" diyen bi mesaj keşke okumasaydım.
tabi saat 2' de bende ordaydım. aman allahım gözlerime inanamadım hayatta en çok sevdiğim ve yıllardır aynı sahneyi paylaştığım piyanist arkadaşım ozan.
beni onunla aldatmıştı... yemin ederim beynimden vurulmuşa döndüm. duydum ki 20 gün sonra onuda terk
etmiş bizim semtte küçük bir meyhane var orda gördüm ozanı dertli dertli içiyordu gözleri dolu dolu
kadehimi kaptığım gibi oturdum yanına ve ona dedim ki:
