çok küçüktüm ben 3-4 yaşlarındaydım ataride oynardım marioyu.
ama bir türlü prensesi kurtaramamıştım.
küçüklük işte işim gücüm, bilinçaltım hep mario olmuş.
bir gece bir kalkıyorum çığlık çığlığa bağırıyorum "yanıyoo yanıyoo" diye.
annem uyanıp geliyor, "ne yanıyor kızım, noldu" diyor.
benden yine aynı replikler " yanıyo, yanıyoo"
annem tekrar soruyor ardından verilen cevap " mario yanıyor anne,kurtar onu" demem.
benimki reflekslikten de çıkmıştı artık mario atlarken zıplamayı falan geçmiştim. mario'nun hayatını benim kadar önemseyen yoktu herhalde ozamanlar *
tabi o günden sonra geceleri mario oynamak yasaklanmıştı.
