burnundan akan sümükleri diliyle ittiren çocuktur. elinin tersiyle akan sümüklerini sıyırıp yanağına bulaştırır. üstelik bir çok büyüğün "dağıtmayın ulan o kumu" demelerine anlamsızca bakan ve kumda oynamaktan ziyadesiyle keyif alan çocuktur. annesinin camdan uzattığı ekmek arasını kumlu elleriyle yerken, ağzına gelen çıtırtıları umursamayan çocuktur. hüzünlüdür elbet, her çocuk kadar..altında ezildiği hayalleri vardır. kaldıramamaktan korkar, büyüyüp baba olmayı hayal eder ama babalığı kendisine alınan tahta bir oyuncağın aralığından tartar. anne olmayı hayal eder ama anneliği bir oyuncak bebeğin ağzına numaradan süt vererek büyütür içinde. hüzünlenir..çünkü ona hayatın ta kendisi armağan edilmiştir.
