sabahın kör vakti, daha kumrunun bile huu huu çığlıklarını pencerenin kenarında duyamadan farkedilen, o hafta içi hergün o saatte dışarıya çıkabilen kadının asıl niyeti. hep mi ağlayacak bu adam?
dün başıma esrarengiz bir hadise geldi yine. tabii ki önceleri de böyle olaylar yaşıyordum, fakat her allah'ın günü sabah 7 gibi süslü püslü biçimde, mini etekle, hatta kocasının yolcu ettiği bir kadın dilinde izmir marşıyla evden neden ayrılır? nereye gider?
neyse, sabah namazını kıldım, biraz da feyste falan takıliyim belki eski takıldıklarımdan falan denk gelir ya da canım sıkılır da bi konekşın kurarım ev de boş diyordum. bir anda aşağıdan tak tak sesler gelmeye başladı. yine hafta içi her sabah duyduğum o topuklu ayakkabı sesi...
bir kadın, genceciiiiiiik. kapıda kocası hadi canım geç kalacaksın diyor. mini etekli karısını eliyle bir yerlere yolluyor...
kadının dilinde ayyhh servisi kaçıracağım cümleleri geziyor...
benimse dilime acıklı bir türkü saplanıyor ve çıkmıyor...
