bir dolu olumsuz deneyim ve hayal kırıklığından sonra fooğrafların tanıklık ettiği değişim.
çocukluk ya da genç yetişkinlik dömneminde çektirdiğiniz fotoğraflara bakın, bakışlar ne kadar direkt, masum ve pırıltılıdır. o an vardır sadece. hayatın ak ya da kara olarak algılandığı, grilerin olmadığı, herşeyin göründüğü gibi olduğu sanılan nisbeten kaygısız günlerdir o günler.
sonra yıllar geçmeye başlar birer birer, bakışlar derinleşir.. artık söylenen sözlerin ardındaki ikincil anlamlar farkedilmeye başlanmıştır, kuşku zamanıdır. gözlere ve fotoğraflara yansır bu. kaygısız gülümsemeler nadirdir, nasıl görünüyorum düşüncesi de eşlik eder.
daha da yaşlanıldığında yeniden doğallaşır bakışlar, yılların deneyimi yaşanılan anın tadının çıkarılmasını öğretmiştir. hüzünlüdür yine evet ama kuşku yoktur artık.
