çocuk, ilk önce bakışlarla dövülmeye çalışılır. gözler ile çocuğu dövemeyen ebeveyn misafirlere gülümserken dişlerini sıkar.
bakışlardan çocuğunun canının acımadığı ve uslu uslu oturmadığı anlaşıldığında tek çözüm yolu vardır:
beklemek.
misafirler evlerine gitmek için hareketlendiğinde ebeveyn için özgürlük çocuk için tutsaklık anları başlar.
misafirlerin aynı yaştaki çocuğundan "gel bize gidelim x" teklifi gelmediğinde, evdeki çocuk için tek çare vardır:
"dayak kaçınılmazsa zevk almaya çalış"
küçük bir çocuk sadist olamayacağı için sadece bekler. ilk tokat nereden gelecek diye. sağdan mı soldan mı?
bir türlü tokat gelmnediğinde çocuk da şaşırır. odasına gidip uyumaya çalışırken yan odadan gelen annesi ile babasının konuşmasını dinlemektedir.
anne: neden dövmedin?
baba: iti dövene kadar gözünü korkut.
dayak yemektense it olmak daha onurludur düşüncesi ile uyunulur.
