çoğu zaman, silinecekleri kurtarır kalem,
kimi zaman, silinmesi gerekenleri siler.
herzaman, yazmaz kalem,
gerekli olduğu anda, insanın çığlığına yetişip, siliverir, sessizce.
kalemin sırdaşı eldir; yoldaşı kağıt.
sırdaşı olmadan, yazamaz hiçbir kalem.
yoldaşı olmadan yazan kalemler de vardır.
her sırdaşa bir yoldaş gerekir kimi zaman.
kalemini kırar insan,
kağıdına sarılır.
çünkü konuşması gereken her sır, yazılmıştır.
bundan sonra yazacaklarıysa sırrı susturacaktır.
oysa her sır, suskun bir mezardır,
konuşmak için, yoldaşını bekleyen.
