--spoiler--
güzel süslü bir kafesin içine hapsetmişsindir onu. baş ucunda, gözünün önünde durması için aslında dünyaları verirsin.
--spoiler--
peki ne kadar senin olmuştur o kuş? kafeste...
gidemediği için kalmıştır, kalmak istediği için değil...
siz insanlar bunu yapıyorsunuz!
kendinize sahip olamadan, sahip olmak istiyorsunuz bir kuşa. oysa sahip olabileceğiniz tek şey kendinizdir, o da bir ömür boyunca...
kafeste...
çıkarın kafesten o kuşu! bırakın özgürce kalsın yanınızda. siz hapsettiğiniz için değil, hapsetmediğiniz için kalsın yanınızda...
kuş, sözüm sana;
eğer seviyorsan o kafesi, bir bak etrafına, bir şakı güzel sesinle, yankılansın... tahmin et, ne kadar geniş ve aydınlık bir hayat var dışarıda...
hapseden, sözüm sana;
bırak o kuşu, bırak sevsin seni, sen olduğun için kalsın sende. asla sahip olamazsın hiç bir şeye, ama bırak kendini paylaşsın o kuş seninle...
bırak o kuşu, uçamadıktan sonra ya ölecektir, ya da sönecektir içinde sen ateşi...
