bu filmi yıllar önce ilk izlediğim zaman günlüklerime şöyle yazmışım:
bir filmde izlemiştim, on beş yaşlarında bir çocuk ipi boğazına geçirmiş ağlıyordu. ve o sırada abisi girmişti içeri. ona : hep kaybediyorum, bana kaybetmeyeceğim, yaşayabileceğim bir şey söyle, yoksa kendimi asacağım, diyordu. abisi, ona bir tokat atmış ve çekip gitmişti. bir kaç yıl, neden bilmiyorum ama yaşamak için bir sebep bulmuştu ve yaşamıştı. düşünüyorum, acaba insanların bir tokada mı ihtiyaçları var yalnızca.
