bugün öğle saatlerinde okulumun servisine(hacettepe - beytepe kampusu) bindiğimde farkettiğim his (mi desem, hastalık mı desem bilemedim). bir anda dayanılmaz geldi önümde oturan kızın gerdanı.. kokusunu hissetmek istedim, yaklaşmak istedim.. o bölge benim için tek yerdi. o an. tek mutluluk orasıydı benim için. şiir de yazardım, müzik de bestelerdim.. hikayeler, senaryolar da..