goran dukic'in masalsı bir filmi. filmin ilk sahnesi başladığında, yine bunalım bir film izleyeceğinizi zannedersiniz. ama korkmayın. arkanıza yaslanın ve rahat olun. ön yargıları bir tarafa koyun. mutlu bir şekilde kalkacaksınız o filmin başından. güvenin. mutlu olmasanız da tam, en azından dudaklarınız da bir gülümseme dolanıp duracaktır.
intihar ettikten sonra farklı bir aleme giden insanların, orada yaşadıkları hayatı, intihar etmeden önce ki dünyaya duydukları özlemi, sürekli bir geri dönme isteği üzerine kurulu. ara sıra içinizi bir hüzün dalgası kaplıyor ama bu sonra gelen sahneyle silinip gidiyor. bence izlenilmesi gereken ama çok fazla bir beklentiyle izlenilmemesi gerekn şirin mi şirin bir film. ayrıca
ayrıca filmi izledikten sonra (bkz: gogol bordello) eşliğinde bir akşam çayı filan da için.
