nasıl oluyor da böyle bir yasak halen daha çıkmıyor anlamıyorum bir türlü. bugün taksim- kadıköy dolmuşundaydım saat 9'u 5 geçerken. ayağa tam kalkamadık dolmuşun fiziksel yapısından dolayı. hafif domalık pozisyonda anmaya çalışırken atamı bir de ne göreyim? karşımda bir türbanlı. hem de utanmadan ağlıyor. yırttım hemen başörtüsünü. senin ata'yı anmaya ne hakkın var, biz laik bir ülkede yaşıyoruz dedim. giden dolmuştan aşağı attım onu. sonra da yarı domalık pozisyonda ata'yı anmaya devam ettim. hayatımın en güzel 10 kasım sabahıydı. avrupadan asyaya geçerken ata'yı andım. torunlarıma anlatabileceğim bir hikayem var artık.
