bir türlü hissedemediğim bir duygudur. yedinci nesil yazarım. ne bir eksiklik hissediyorum, ne de bir tamamlanmışlık. sözlüğü sadece yazma yetilerim körelmesin diye kullanıyorum. birinci nesillerin ya da altıncı nesillerin ne yazıp yazmadıkları beni pek ilgilendirmiyor. daha doğrusu nesillerden ziyade, kişilerin birey olarak yazdıklarıyla ilgileniyorum. ayrıca bu nesillerle ilgili yazılar yazmak, bir üst nesilin yazdıklarını sürekli olarak eleştirmek, kendine dönüp bakmamak bir elitizm hastalığıdır. bu hastalığın bir an önce tedavi edilmesi şarttır.
