gün geldi-çattı, kızarkadaşıma doğumgünü hediyesi alacam, düşünüyorum, ne alsam diye...
bir an aklıma geldi ve ismi lazım değil bir alış-veriş merkezinde gezerken gördüğümüz gümüş takıyı beğendiğini hatırlayıverdim.uçarak gittim aldım.tam çıkarken kızkardeşine de oyuncak pofuduk bir ayı aldım...
ne alaka demeyin, iki kızkardeş bir evde kalıyorlardı, aileleri memlekette, her neyse, hediyeyi vermek için süratle evlerine aktım...
gönül rahatlığıyla güzelce paketlenmiş hediyeyi bizim çılgına verdim.oyuncak ayıyı da ''al kız sidikli bu da senin hediyen'' diyerek kardeşinin eline tutuşturdum.ayıyı çok beğendi, sevinç çığlıklarıyla öpmeye başladı...
ama bizim hayırsızın gözü ayıda kaldı, suratını astı, oturdu bi kenara. ''ya yavrum, takıyı mı beğenmedim, noldu'' diyorum, gık yok.sonra demez mi ''ayıyı bana alsaydın'' her ne kadar ''lan yavrum benden ala ayı mı olur'' desem de ogün neşelendiremedim doğumgününü...
yani...
bazen hatun milleti ne istiyor-istemiyor, anlamak güç, sayın sözlük.
