zaman denilen şey; bazen su gibi akıp geçer bazen de boğazımıza düğümler atarak yerinde sayan ama illaki geçen süre..
beklemek; zaman akıp giderken sizin sabit durmanız, beklediğiniz şey adına değişmemeniz.
peki mümkün mü değişmemek?
önceleri umut doludur yüreğiniz, şarkılar anlamlıdır... acı vermez. beklemeye değerdir çünkü her neyse beklediğiniz. belki eşi, güzel bi' haberi, uzaktaki sevgiliyi, belki plotanik aşkınızın bir gün sizi seveceği günü, ya da hasta yakınınızın iyileşmesini beklersiniz.
günler geçer geçer de nasıl geçer. bir siz bilirsiniz bir de birdesi yok işte bekleyenden başka kimbilir o kasvetli hisi?
boğazınız yanar. göğüs kafesiniz daralır. zaman geçmez. zaman nasıl geçmez? zaman geçiyor herkese geçiyor da bir bekleyene geçmiyor gibi geliyor da aslında ona da geçiyor. beklediğiniz her ne ise kapınızı çalmıyor. içinizdeki umut acıya dönüşüyor. bir süre acı veriyor. sonra acıya alışıyorsunuz sonra beklemekten vazgeçiyorsunuz.
farkında mısınız zaman bekleyeni değiştiriyor. ilk gün ki hislerle bekleyemiyorsunuz.
sevdiğinizi önce aşkla beklerken sonraları kızarak bekliyorsunuz. çünkü beklemek can acıtıyor. önce umutla sonra umutsuzca bekliyorsunuz. gelsin, gelmesin sonuç ne olursa olsun değişmeyen tek şey belkide kırılan kalbiniz. kim ne derse desin beklemek kalbi kırıyor...
