cezmi ersöz ün, ocak 2006 tarihinde basılmış olan kitabı.
kitaptandan bikaç alıntı:
"tek başıma hiçbir sorunun yanıtını bulamıyorum. hep yeni hayatlar yaşamayı isterken, kendimi aynı hayatı tekrar tekrar, yeniden yaşarken buluyorum.. sisli bir gecede yolunu kaybetmiş gemilere benzetiyorum kendimi.. yanına gidip konuşmak istediğim insanları da işte bu kayıp gemilere benzetiyorum. uzaktan soluk ışıklarını görüyorum.. ama o ne onlar bana yaklaşabiliyorlar ne de ben onlara. sisli gecede birbirimize uzaktan bakıp, yeniden kayboluşlarımıza karışıyoruz. umudum kalmadı artık.. bu dünyada düşüncelerimi, beni, duygularımı gerçekten anlayacak birini bulmam imkansız gibi görünüyor artık bana. ama evimde duramıyorum yine de. kendimi sokaklara atmak, insanlarla konuşmak, kendimi onlara anlatmak istiyorum. dinliyor gibi görünüp dinlemeseler de anlıyor gibi yapıp anlamasalar da.."
...
"tek başıma dolaşıyorum beyoğlu nda.. gecenin kim bilir hangi saati, yine de her yer insan dolu. kimse evine gitmek istemiyor sanki. gece koyulaştıkça yalnızlık derdi artıyor. sadece benim evimin duvarları değil, bütün evlerin duvarları sanki aynı ayrılık şarkısını söylüyor. kimse tek başına bu şarkıyı dinlemeye katlanamıyor. evler saçmalığın kederine boğulmuş, yanlış yerde arıyor herkes kendini.. anılar zorba, bellek yorgun, hayaller kanatsız.. kimin gözlerine baksan, bu gördüğün ben değilim, ben aslında çok başkasıyım, diyor. kimi sevsem bu sevgiyle yarışacağı yerde benimle yerışıyor.kim beni sevse sevgide önce kendi yaralarını onarmaya çalışıyor. sevgi bir eliyle çağırıyor, korku iki eliyle geri itiyor.. kim beni öpse ayrılığın ipini geçiriyor boynuma. nereye gitsem, oraya benden önce anılarım gidiyor. oraya benden önce sevgiyi öğrenmeden nefreti öğrenen kadın gidiyor. nereden dönsem ardımda küskünlüğüm kalıyor. kimse kurtulamıyor bu küskünlükten. şiirler, aşk nefret etmektir, diye bitiyor.."
