Sandalye'ye bağlanmanın verdiği his. bir cuma sabahı, uykudan yeni uyanmışcasına, kısık görüntülerle bakınan gözler, şaşkınlık sonrasın da saran bir tedirginlik...Düşüncelerin bile korkuttuğu o an etrafına bakınmalarda fayda yok, hiç bir cevap alamıyacaksın çünkü etrafın da kimse yok.çırpınmaların anlık etkileri, korkudan yaralandığının farkında bile değilsin.Eğer kurtulabilirsem düşüncesi,ruhunun yaşama arzusu,hecelenmiş kelimelerle dökülür hissettiklerin.Bağların çözülmeye başladı, gevşetmek için daha fazla çırpanmalısın bir daha hiç bu kadar yaklaşamıyacaksın,koşmak için son fırsatın, olurda koşamassan bir daha anlıyamıyacaksın,koşmanın ne demek olduğunu.
