din kültürü sınavında giriştiğim başarısız kopya girişiminden sonra hocanın zılgıtı ile yaka paça dışarı atılmam ve içimdeki pişmanlık ve öfke karışımı hislerle salak salak bahçede dolaşırken karşıdan gelen çiğdemi görünce tek 'dinsiz' ben değilmişim diyerek rahatladığım anda gelişen olay:
çiğdem: uf ya bu derstenden kalırsam baban sıçar ağzıma.
tonguç: takma kafana ikinci sınavda veririz.
çiğdem: nah veririz neyi veriyon lan! nasıl geçicez? takar şimdi bu manyak bize.
tonguç: hakkaten ya hiç böle düşünmemiştim.
çiğdem: yaa akıllı...
tonguç: çiğdem sigaran varmı kız efkarlandım içelim şöle karşılıklı.
çiğdem: var tabii olmazmı.
işte benim bittiğim an; çiğdem eteğini kaldırarak donunun içine sakladığı paketten iki dal sıgara çıkartır ve uzatır pis pis sıratarak.
ellerim titreyerek aldım sigarayı. sanki 3 afro-amerikan beynime boşalıyordu.
o an o sıgarayı çiğdemle daha farklı bi atraksiyondan sonra içmeyi çok isterdim.
