"tanrı" kelimesinde bir paradoks vardır. tanrı kelimesi, "allah" kastıyla kullanılmış olduğu gibi, "büyüklerin ruhları, ölümsüz önderler" anlamında da, "yaratılışın unsurları-yaratıcı unsurlar" anlamında da kullanılmıştır; geçmiş mitolojilere bakın.. bundan dolayı "çok tanrılı dinler" denilen anlayışlar doğmuştur.
tanrı, "ilah" anlamındadır; "allah" anlamında değildir. eski kültürlerde güneşle özdeşleştirilen "ra" veya hint avrupa dillerindeki "deus" gibi.. türkçe tanrı kelimesi için çince "tan-kahraman" kelimesinden geldiği de, "tan yeri" kelimesinden geldiği de söylenmiştir.
özetlersek, tanrı "allah" gibi zata ilişkin bir isim değildir; "insan" gibi genel bir isimdir. hatta daha da azı: "canlı" gibi daha genel bir isim. gelmiş geçmiş kültürlerde "ölümsüz(ler)" anlamında, "ulu(lar)" anlamında kullanılmıştır..
