ainstein ın bilim çevrelerine verdiği ayar üzerinden, üniversite birinci sınıfta, atatürk ilke ve inkilapları dersimize giren emekli albay hocamızdan aylar sonra farkedeceğimiz bir ayar yememize sebeb olan cümle.
ilk dersinde kendisini tanıtmasını ve kısa kısa bizi tanımasını takiben, cennetteki peygamberleri, cehennemden kışkırtan zebanilerin yolaçtığı, peygamberlerin hangisinin, dünyanın en güzel kadınını alacağı yönlü kışkırtma ve takiben zar atma faslı ve sonunda gökten düşen yedi yedi zar.
hepimiz yanlış yöne kanalize olmuşken, hocamız tarafından bilgi ve birikimimiz sınanmaktaymış.
tabii ki içimizden hiçkimse, ayağa kalkıp, hocam, tanrı zar atmaz diyemedi.
ben o zamanlar, okuduğum kitaplarla gururlanan ve kendini entel olma yolunda gören on yedi yaşında bir çocuktum.
daha on fırın ekmek yemem gerektiğinin farkında değildim.
aradan bir iki ay geçti, kuantum fiziği ile ilgili bir kitap okurken, ainstein ın sözleri takıldı zihnime. iki kareyi birleştirdiğimde, türk ordusunun insan seçiminde ve yetiştirmede nasıl bir çığır açtığını daha iyi anladım.
hocamın ve tüm komutanlarımın önünde saygıyla eğiliyorum.
bu arada hocama, bu adam ateist lan diye, peşin kanaatlerini yapıştıran arkadaşlarımda, konu hakkında tarafımdan bilgilendirildiklerinde epey bir utanmışlardı.
geçmiş, hiçbir zaman unutulmaması gereken ayrıntılarla dolu.
yaşamımız asla tesadüflerden ibaret değil ve tanrı asla zar atmıyor!
