insanların dini kimlikleri ile milli devlet ilkelerini betimleyen sembolik şeylerin birbirleriyle yan yana getirildiğinde ortaya çıkan çelişkilerden bazılarını belirtmek için kullanılabilecek bir hata çeşididir.
şimdi;
anayasa'nın 3. maddesi der ki;... milli marşı 'istiklal marşı'dır. (değiştirilemez madde)
istiklal marşı'nı incelediğimizde tanrı'nın varlığını mutlak suretle kabul eder. "... hakkıdır hakk'a tapan milletimin istiklal" hakk'tan kastın ne olduğu ortadadır, açıklamaya gerek yok.
kendisini türk olarak tanıyan ve de türkiye cumhuriyeti vatandaşı olan ancak tanrı inancına sahip olmayan bir vatandaş; bu marşı içine sindirip kabul eder mi ? okur mu ? tabi ki hayır, hayır.
istiklal marşını benimsemeyen bu vatandaşın vatandaşlığını kabul etmek ise mümkün değildir. laiklik ilkesini benimseyen bir devlet her dinin mensuplarına eşit davranmak zorunda olduğu gibi inancı olmayan vatandaşlara da o derece saygılı olmak zorundadır.
peki nereden geliyor bu tanrı sevdası diye sormazlar mı bu devlete ?! örnek verdiğimiz bu vatandaşı, devletin resmi kurumları tespit edip örneğin milli futbolcularımızdan biri, milli bir müsabakada istiklal marşını okumaz ve yukarıda belirttiğim şekilde gerekçesini de basına demeç yoluyla duyurursa bunu duyan futbol federasyonu gerekli mercilere bunu rapor ederse; bu devlet bu futbolcuyu vatandaşlıktan çıkartabilir mi, tabi ki evet ya da kesinlikle hayır.
ve ortaya ülkenin milli marşını benimsemediği halde vatandaş kabul edilen bir insan profili ortaya çıkabilir ki tam bir çelişkidir.
bu çelişkiyi ortadan kaldırmak için bu devlet anayasa'nın 3. maddesini değiştirebilir mi peki, onu da değiştiremez.
işte basit bir dille anlatılmaya çalışılan mantıksızlık.
