varlık kadar izafidir yokluk;
ve izafiyetini bazen sevgilinin görmeyen gözlerinde, duymayan kulaklarında, hissetmeyen kalbinde bulur.
bazende o izafiyet o kadar keskin bir varlığa ulaşır ki, atomsal bir yaratımın parçası olarak, kainatın ilk sanisesinden, son sanisesine kadar, tezatı varlık kavramıyla açıklanır.
işte bu çifte anlamda varolmak ne kadar mümkünse, yok olmakta o kadar mümkündür ancak.
