biraz melankoliyi seven ve bu halde daha üretken olan bünyenin arayışıdır. her şey güzelken bir şeylerin eksik olduğuna dair his duyarız. deriz ki; hiç bir eksiğim yok, her şey istediğim gibi ama bir şeyler eksik. eksik olan şeyi ararken güzel dediğimiz şeyler bozulmaya başlar ve hayat yeniden karmaşıklaşmaya, anlamsız oyunlar oynamaya başlar. işte o an melankoli dozajında alınırsa hayat aslında böyle eksik gözükse bile daha anlamlıdır. sevmeye başlarsınız bu durumu. alışkanlık yapar ve sonunda her şeyin yoluna girmeye başlaması korkutur gözünüzü. yine o boşluğu hissetmek istemez bünye. mutsuzluğu aramaya böyle başlarsın.