başlığı nasıl açacağıma bir türlü karar veremedim. ben zamanında uzun süreli komada kaldığım için herkes benim hatırladıklarımı hatırlıyormu diye bir merak uyandı. bende tüm cesaretimle açtım başlığı.
koma halini anlamak zor olsa gerek. çünkü beş duygu organ devre dışı fakat uyanıksınız. felçten farklı olan bir durum, aslında hareket etmenize engel bir durum yok fakat beyniniz bunu istemiyor. 2002 yılında beyin anevrizması gecirdiğimde uzun süre komada kaldım. hastaneye getirildiğimde tüm hayati fonksiyonlarım durmuştu. doktorların uğraşlarıyla hayata geri dönmüşüm.
koma hali çok uç bir durum, sesler, görüntüler her şey çok uzaklardan size ulaşıyor, onlara bir anlam veremiyorsunuz. ve istek denen olayı yitiriyorsunuz. komadaki hastaların sizleri işitmediklerini ve görmediklerini düşünmeyin, kesinlikle duyuyorlar ve bazen görüyorlar. benim dehşet baş ağrılarım oluyordu. koma halindeyken hiç bir şey hissetmediklerini düşündüğünüz hastalar bir çok şeyi hissediyor. bu arada bazen çok farklı bir hissiyat haline düşüyorsunuz. ışık harelerinin içine dalıp çıkıyorsun, sanırım ışığı hayal ediyorsunuz.
uzun sire konuşamadığınızdan kafanızın içinde birileriyle konuşuyorsunuz fakat sanırım hayal gücünüzde de bir kısıtlama olmalı ki, konuştuğunuz kişiler hiç tanımadığınız kişiler oluyor, konuştuğunuz konularda günlük hayatla alakalı yani kendi yakınlarınızı anımsamıyorsunuz (veya benim öyle oldu). birde gene beynin bir oyunu olamalı ki kendi halinizi merak ettiğinizde kendinizi göre bilmeniz, bir şekilde kendinizi duyduğunuz bir kaç cümleye göre hayal edip gördüğünüzü sanıyorsunuz. sizlere bu anlattıklarım abes kaçabilir ama koma hali bence araştırılması gereken bir husus. doktorlara tavsiyem ilgilenin bu konuyla çünkü ağrı sızı duymuyor diye bir şey yok.
