müezzinin ezanı kafasına göre uzatması ya da kısaltması diye bir durum söz konusu değildir. her ezanın ayrı bir makamı, okunuş süresi ve şekli vardır. bazı müezzinlerin eğitimsizliklerinden kaynaklanan hatalar dışında, bu makamlar şu şekildedir;
Sabah ezanı: Saba makamında okunur. "Es salatü hayrun mine'n nevm" (Namaz uykudan daha hayırlıdır) kısmında, sabahın diğer ezanlardan farkını vurgulamak için, hüseyni, dilkeşhaveran, bestenigar, çargah gibi başka makamlara geçiş yapılabilir. Sonunda yine saba makamıyla bitirilir. uykudan uyanma süresi dikkate alındığı için, en uzun süreli ezandır.
Öğle ezanı: Genellikle uşşak makamında okunur ama makamın seyir özellikleri dikkate alınarak içine bayati makamı da girer, karcığar da. Bazen neva da olur.
ikindi ezanı: genellikle hicaz makamında olmakla birlikte, Osmanlı döneminde perşembe günleri nihavent okunur, böylece cumanın yakınlaştığı belirtilidi. Çünkü nihavent, biraz daha neşeli seslere sahip bir makamdır.
Akşam ezanı: Segah ya da dügah makamında, diğer vakitlere göre daha çabuk okunur.
Yatsı ezanı: Genellikle hicaz makamında okunur ama hüzzam, garip hicaz ve rast da kullanılır. Rast zindelik veren bir makam olduğundan, günün son saatlerinde insanların yorgunluğunu aldığı düşünülür.
