tam uyumak üzereyken, yine dolup taştığımı hissettim ama aşk bardağında değil. insan fikri, ne değişken yahu..duygular değişmiyor ama ya fikirler? bugün çok güzel başladım güne, aslında hep böyle başlıyorum. bahsetmek istediğimde zaten günün ilk anları değil, sana karşı şuan hissettiklerim.ilk kez onun benden kaçtığını hissediyorum biliyor musun? ilk kez beni sevmediğini düşündüm. neden mi vardım bu kanıya? sende benim onu sevdiğimi biliyorsun ve onu düşünmeden gözlerime uyku girmediğini, her fırsatta arkadaşlarıma onu ne çok sevdiğimi anlatıp durduğumu..peki ya o? o da benim gibi mi?
dipnot: 15/10/10 gece saat 3 suları, defterimden kısa bir bölümdür. başlığı görünce yazmak istedim. bunu yazdıktan yaklaşık 16 saat sonra da terkedildim. insanın içine bir dert düştüyse boşa değildir.
