bence çirkin insan dünyada ki en özgür insanların ba$ında gelir. çirkinlik bir $anstır. benim gibi $ekilci ve mükemmelliyetçi insan bunun hazzını ya$ayamaz. bakkala, tansa$a hadi onları da geçtim çöp atmaya bile gitmeden önce saçını ba$ını düzelten bir ben, çirkinliğin hissiyatını bilemez. saçlar bakımlı, altta e$ofmanlarla birlikte tansa$a giden bünye otomatik kapının açılıp içeri girildiği anda tüm kızların ağzının suyu akmı$ bir $ekilde ellerinde ki e$yaları dü$ürerek sana kilitleneceğini sanır. sanırsın ki abur cubur reyonunda yanımda çikolata seçen kız beni gördüğü anda ayaklarıma kapanarak evlen benimle evlen benimle yiğidim, yakı$ıklı maymunum diyecek bende onu tüm coolluğum ve yakı$ıklılığımla reddedicem sonra o kızda eve gidince sabahlara kadar beni görecek.
çirkin olmanın ayrı bir karizması vardır. bu tartı$ılamaz. surata bakıldığında hakkaten çirkin lan bu çirkinsin i$te denilmesini isterdim. insan içine çıkmadan önce ayna kar$ısında 1 saat kasmadan vurup kapıyı çıkmak...
ben sadece berber sonrası o özgürlüğüme kavu$uyorum. berbere johnny deep gibi girip fedon gibi çıktıktan sonra arak sokaklardan, olabilecek en tenha yerlerden geçerek eve geliyorum. berbere sürekli gece karanlığında gitmemin nedeni de budur. eve adımımı attığım anda özgürlüğüm ba$lıyor. hemen aynaya bakıp sıfatını sikim, tipe bak götüm gibi diyorum. ondan sonra evde hiçbir kar$ı cinse fiziksel olarak kendini beğendirme çaban olmadan olabildiğince çirkin ve bir o kadarda özgür özgür takılıyorum ta ki saçlar uzayıp yine $ekle girebildiği günlere kadar. sonra noluyor? maymunluktan çıkıp insan içine karı$acak kıvama geldikten sonra gene komplekslerim sil ba$tan ba$lıyor.
