6 sene aynı kahve rengi kalemdi o. sınavlarda, şiirlerde, can sıkıntısından çizilen karikatürlerde kullanıldı. birlikte güldük, birlikte ağladık. öss stresinde yanımdaydı, o titrek parmaklarımın arasında işaretledi şıkları. ama oda bıraktı beni, bundan önceki rotringler gibi. şimdi yerine yeni bir tane geldi ama doldurması imkansız bir boşluk var. onun elimde bıraktığı izler, yeni nesil rotringlerde yok... Başımız sağolsun sözlük... Okul hayatımda benimle birlikte yaşayan bir neferi daha kaybettik...
