kişinin "nasılsa hoşçakal dedim hiç oralı olmayayım" ile "yine aynı yöne gidiyoruz bi konu bulup konuşayım" tarzı fikirler arasında kalmasına neden olan tuhaf bi tesadüftür.
çoğu insan vedalaştığı kişiyle aynı yönde yürümeye devam ettiğini fark ettiğinde hiç bozuntuya vermez, ya o kişinin önüne geçer hızlı adımlarla ya da yavaşlayıp arkadan yürümeyi tercih eder. fazla canayakın ve konuşmaya meraklı kişiler de bu tesadüfün farkına vardıklarında surata ebleh bi gülümsemeyle birlikte aynı kişiyle kısa bi muhabbete daha girişirler.
ne manyak bi olaydır bu ya? aa ne pis bi şey lan bu?
pişmaniyedit: aa varmış la böyle böyle bi başlık. arattıydım fekat göremediydim. özürlerimi ileterek bu başlığın ondan az da olsa farklı olduğunu öne sürüp silmemeyi/taşımamayı seçiyorum. hehee.
