hayatın tekbaşına bi anlamı olmadığını farkeden insan için, o içinde bulunduğu daraltıcı hayattan biraz uzaklaşma yoludur. demlene demlene o aklınızdaki mesele, içten batan köşeli cismin dikenleri yumuşar, batmamaya başlar, git gide uzaklaşır, diğer herşeyle eşit olur. Zaten kadehlerle alkollerle insan bilincinin birleşmesinin en güzel yanı,herşeyi kendine aynı mesafede, düzlemsiz, açık havada dalgalanan şekilde görme yetisidir.
Aslında hayat da böyledir. Deforme olmuş insan ruhu, alkolle bu ayara yeniden kavuşur.
