Kimi ruhsal hastalıklarda kişinin hikayesinde ruhun bedenden ayrılması deneyimi de vardır. Babamin ölümünden beridir yaşadığım gece uyurken zannedersem rem uykusunda oluyor ya da uykuyla uyanıklık arasında bedenin kitlenmesi ve üzere ağırlık çökmesi durumunun en pis tırstıran noktasını yaşamışlığım oldu. Kyk nin o lüks ötesi yataklarının yere yakın olanında (hiç ikinci ranzaya yatamadım düşerim diye niyeyse) yine gece saat 4 civarları uyurken eski radyolarda olan a acaip a.m dalgaları gibi garip sesler kulağıma geliyor. Yine o lanet şey geliyor diyorum. Odada olduğumun farkındayım. Yine tepeme çöküyor ağırlık ve bu sefer güçlü geliyor normal şartlarda ağırlıkla birlikte radyo dalgalarına benzer sesler gelir bi süre sonra giderdi ancak bu sefer vücudumun hareket ettiğini hissediyorum önce ayaklarım havaya kalkıyor ve sanki havalanıyorum ayaklarım göğsüme kadar yatakla olan samimi ilişkisini kesiyor sonra da kafam havaya kalkıyor en son tam kalbimin olduğu yer havalanıyor o an dayanılmaz bir acı hissediyorum bu sefer beni dehşet bi korku sarıyor gözümü açınca azraili göreceğimi düşünüyorum bağırıyorum ancak kim duyuyor bilmiyorum ölümü o kadar yakın hiç hissetmemiştim. Bildiğim bütün duaları okuyorum annemi düşünüyorum kafamdan binlerce şey geçiyor o anda, tabi bu arada havalanmaya devam ediyorum gözümü açamiyorum ama ikinci ranzaya kadar geldiğimi hissediyorum en son Allah diye bağırdığımda birden kendimi aşağı ranzada buluyorum. Son bir çırpınışla gerçek dünyaya dönüp hemen lavaboya koşup yüzümü yıkıyorum sap sari kesilmiş bi surat. Çok fenaydı.
