yalnızlıklar içinde kalabalıkta kalan yazar. meğer ne kadar yalnız varmış hayatta. yalnızların görünmez ittifakından doğan -aslında bundan haberleri de olmayan - dünyada yalnız kalmayı bir türlü başaramayan bir insan tipidir. yalnızlık olmasa daha yanlız olunablirmiydi? yalnızlık bir ilaç mıdır yoksa hastalığın kendisi mi? yalnızlıkla ilgili bu kadar çözülmesi gereken soru varken asıl sorunun sensizlik olduğunu itiraf edemeyecek bünyenin sessiz çığlıklarından yapılmış değersiz ve gereksiz bir entrynin devrik cümlelerinden kendine seslenen yazar. asıl sorunu bulabilse bi de çözmesi kolay. ne istediğini bilmessen elde edemessin der kendisine çünkü ne istediğini bilmessen bulduğunda da farkedemessin. ne istediğimi biliyorum ama neden istediğimi bilmiyorum. neden böyle düşünüyorum diyorum kendime. ya da ne düşüneceğimi neden düşünemiyorum, neyi düşünebiliceğimi kontrol etmek istiyorum ki, sıra onu düşünmeye gelmesin. düşünme listeme almayayım onu ve bazı bi kaç şeyi daha. neyi düşüneceğimi kontrol altıma alabildiğim zaman bu entryi editlicem.
