nostalji yapalım dedik yıllar sonra tekrar oynamaya başladım.
o zaman da direğin tepesine atlayamıyordum şimdi de.
can mantarını alıcam diye her seferinde canımdan oluyorum.
denizin dibinde yüzdüğüm bölümü bir türlü geçemiyorum.
bir de uçan kaplumbağalara uyuz oluyorum. kanat takmışlar melek misali sanırım azrail oluyor her seferinde canımı alıyor çünkü.
