yanınızda kimse oturmuyorsa uzun sürecek eylemdir. biri olduğunda er ya da geç bir son vermek zorunda kalırsınız.. otobüste kafanızı dağıtacak, saçma sapan bir film çıkması için dua edersiniz. başka türlü imkanı yok o beyin başka birşey düşünemez çünkü. düşünceler değişmediği için ağlamanızı da durduramazsınız. sessiz sessiz ağlamak kadar da zor birşey yoktur ayrıca.. olur da uyur kalırsanız tıkanık bir burun, kırmızı gözlerle uyanırsınız.. ve ilk molada kendinizi aşağıya attığınızda, lavaboda suratınıza baktığınızda bunu farkedip tekrar başa dönebilirsiniz.
