lanettir.
mahalle arkadaşımla yıllar sonra karşılaştım.
ben:... o değilde sen hiç birimizin evine gelmezdin. ne zaman eve gidilecek olsa sen hemen kayardın.
arkadaş: benim ayaklarım kokardı. siz eve gitmeyin diye anneme her ay yeni top aldırırdım hatta.
ben: hangimizin kokmazdı ki.
arkadaş: benim... benim çocukluğumu da, gençliğimi de yedi bu zıkkım. hoşlandığım kızın doğum partisine davet edilmiştim doğrusu kendimi davet ettirmiştim, lise ikide neyse aldım hediyemi, sürdüm bir kutu jöleyi, abimden yiyeceğim dayağa inat tüm parfümünü boca ettim üstüme. tam gittim, kapıyı açtı içeri girerken önce hediyeyi süzdü ardından:' geldiğin için teşekkür ederim canım. ay ayakkabılarını çıkarır mısın lütfen?' dedi, hediyeyi koyup kaçtım oradan...
sonra ağlamaya başladı ve yanına oturdum teselli etmek amacıyla, o zamana kadar dikkat etmediğim sandalet giymiş olmasıydı, gözlerimi açtığımda hastanede idim. bu da böyle bir anımdır janems.
