ne güzel günlerdi be! ne dertsiz ve saftık...böyle taşlık bir bahçemiz vardı,yaklaşık 20-25 çocuğu salalardı oraya ebeveynler.deli dolu bi sürü bok yerdik orda.bir tane çağla ağacımız vardı,tepesine en çabuk çıkan bütün çağlaları toplardı.o kişi o günün kahramanları olurdu.hep beraber yerdik o çağlaları.
koca ve taşlı bahçemizde küçük bir garaj vardı ancak 4 araba sığradı.her saklambaç oynadığımızda oralara biyerlere yada garajın çatasına o da olmadı garajın arkasındaki ormana tüner,o çocuğun anasını ağlatmayı hayal ederdik. ebeleri ''öğretmen geldi tahtayı sildi,üzerine bir nokta koydu!'' akabinde ebenin sırtına bir parmak atardık,ebede o parmağı bulana kadar sayacağı sayı artardı.*
işte böyle çeşitli saçma ve eğlenceli oyunlarla zevkin doruklarında gezerdik.*ah ah keşke hayat böyle olaydı be sözlük!
