bitmesin diye yavaş yavaş okuduğum, son zamanlardaki en sürükleyici kitap. aynı anda iki kitap okumaktan hoşlanan biri olarak, okuduğum diğer kitabın yüzüne 3 gündür bakmıyorum. bakamıyorum. kitabı elimden düşüremiyorum. yolda, metroda, otobüste, evde her yerde okuyorum kitabı. bir yandan bitmesin istiyorum diğer yandan sonunu feci merak ediyorum. bitmesine 10 sayfa kaldı. okumuyorum kitabı, bıraktım. meraktan çatlamak üzereyim ama bu his harika hissetiriyor kendimi. ayfer tunç'u bu kitapla tanıdığım için hem seviniyorum hem de kendime kızıyorum. tavsiye etmiyorum kitabı kimseye çünkü insan iş yapamaz hala geliyor.
