sevmiyorum bu ayı.
sonbahar ayı olarak bilinir ama kışı yaşatır insana, kasım ın soğuğu çok üşütür insanı.
çocukken de sevmezdim...nedenini tam olarak çözemedim ama 10 kasım ın kasvetinden olsa gerek kasımları hep kötü olarak hatırlarım.
şimdi de bir şey değişmedi gerçi, kasımlar hala kötü...
kasımpatıları var bir de tabi, kasım çiçeği böyle papatyaya benzer hafiften.
onları da sevmem.
geçenlerde işyerinde ki masama bırakılmıştı bir buket kasımpatı.
uzun uzun baktım önce onlara, sonra kokladım...bir hüzün kapladı birden içimi..."yine kasım geldi" dedim içimden.o hüznü üstümden atmak istercesine çöp kutusuna yöneldim, sevmediğim kasımpatıları atmaktı niyetim ama kıyamadım. istemeyerekte olsa vazoya koydum bir demet kasımpatını ama o günden beri hiç suyunu değiştirmedim çabuk ölsünler diye. diyorum ya sevmiyorum kasımpatlarını, en sevdiğimden de gelmiş olsa hüzünden başka bir şey hatırlatmıyorlar bana.
yine kasım geldi, hüznümün mevsimi başlıyor...ve masamda ölmeye yüz tutmuş bir demet kasımpatı bana bakarken, alışıyorum yavaş yavaş hüzne, diyorum ya kasımları hiç sevmem ben...
