geceleri içindeki volkanik kayaçlar çözüne çözüne uyanır;beynindeki ateş dalgasını söndürmeye,seni dışarıya en olumsuz yanılsamalarla gösteren bir yabancı soyut maddeyi aşmaya çalışırsın.sevilmeye başladığını anladığın yani acı dan biraz uzaklaştığın anlarda ise bir boşluk hissedip o sürgünlüğü mazoşistçe yakalamaya yakalamaya yeniden çalışırsın.istenmeyen fakat vazgeçilemeyen durumdur;içinizden bu ana kadar yaşananlarada,bu andan sonra yaşanacaklarada şükürler olsun dersin umarsızca.hayatınız bomboş olduğu için önünüzü içgözlerinizde sanki bir projektör varmışçasına rahatça görürsünüz,zamanın ve dünyanın amansız turunun sesini duyumsamaya katlanamazsınız artık.
