osman sınav'ın artık bu işleri bırakması gerektiğini gözler önüne sermiş dizi. Hep aynı sahneler aynı monotonluk var yapımlarında deli yürek'te de kurtlar vadisi'nde de, pars narkoterör'de de, kılıç günü'nde de.
dizinin iyi karakterlerinden birine kendi mezarını kazdırırlar bir şekilde kurtulup mezarı kazdıranı oraya gömer,
esas oğlanı sorgularken hırpalarlar kurtulur katliam yapar,
her dizide birisinin garanti yüzük taktığı parmağı kesilir,
bir kişi iki kişinin aşkı arasında kalır,
mülayim bir karakter esas oğlana sürekli akıl verir,
kötü adam illa ki bir koleksiyon yapar,
esas oğlan hep kara kaş kara göz bir anadolu çocuğudur,
her mevzuya tek başına dalmak ister arkadaşları engel olur,
vs...
hep aynı monotonluk böyle sürer gider osman sınav yapımlarında. Bu dizi de güzel bir örnektir, izlemeyen varsa bir bölüm göz atsın. izleyen herkese -sanki daha önce bunu izledim- havası verecektir dizi.
