*
ilk maaşınızı alırsınız, eve pasta, tatlı herneyse alır gidersiniz, aman da aman artık çocuğumuz para da kazanıyor nidaları arasında bir akşamdan sonra gece yatağınıza yatar düşünürsünüz, nekadar değerlidir şimdi o para, insan kendine bile harcamaya kıyamaz, en iyisi koyayım bankaya, gereksiz lüzumsuz şeylere harcamayım, biriktireyim dersiniz. sonra aklınıza ailenin para kazanan fertleri gelir, 20 küsür senedir bu adam * hiç bir karşılık beklemeden * yememiş içmemiş size getirmiştir kazandıklarını. kumar, at yarışı, borsaya elini sürmemiş, hala sekiz yıl önce aldığı kot pantolonla idare ederken sizin üç ayda bir almanıza gıkını çıkarmamış, çalışmaktan ve size yedirmekten bir gün olsun gücenmemiştir. evdeki kadın da * arkadaşlarıyla günden güne gazmek yerine okulunuza gelmiş, veli toplantılarında sizin haylazlıklarınız yüzünden 40 kişinin içinde öğretmenin hakaretlerine maruz kalmış, gündüz temzilik yapmış, gece uyumamış, düşmeyen ateşinizi düşürmeye çalışmış, ilk aşkınız yüzünüze bakmazken kollarını size açmış, ve bunların hepsini belki de sadece ve sadece bir hiç için yapmıştır. keşke ertesi gün olsa, hadi bi uyuyayım da sabah olsun..
+ anne, baba, ben ilk maaşımı * ikiye böldüm, yarısı senin yarısı senin.
- ?!
ilk maaş çok kıymetlidir derler ya, ben de o yüzden benden daha kıymetli insanlara verdim onu..
