47.
-
çıt çıkmıyordu. Evler, sokaklar çiğnemiş vücutlarla doluydu. kan kokusu vardı etrafta. hava ağır, yürekler yaslıydı. savaş değildi oysa ama enkazı savaşı aratmıyordu. kıran kırana veriyorduk insanlığımızı, turuncu gökyüzüne kıran kırana kurban ediyorduk ruhumuzu sade bir parça cehennem alevine. kıran kırana geçiyorduk kendimizden, kıran kırana...
