bazen kıskanılan durumdur. Hayatı mutlu olarak yaşayabilmek için tek yol bu olsa gerek zira tanıdığım insanlar arasında bi çocukların birde gerçekten saf insanların gerçek mutluluğu yaşayabildiğini gördüm, bu iki sınıf dışında kalanlar ya anlık mutluluklarlı yakalıyor, ya da mutlu taklidi yapıyor (bkz: saba tumer).Başlangıçta da söylediğim gibi bazen kıskanılan durumdur, sonra birden geçer bu kıskançlık, haline şükreder insan, çünkü hayatı teğet geçmektir saf olarak yaşamak, yaşamasa da olurdu sınıfına girer insan ki kim seçer böyle olmayı seçme şansı olsa insanın. Merak etmeden, sorgulamadan, anlamadan, öğrenmeden, üzülmeden, sevinmeden geçen hayatı ne yapsın ki insan.
