alışkanlıkların artık yok olmasını gerektiren süreçtir. zordur hemde çok zor.
bir insan alışkanlıklarından kolayca vazgeçebilirmi ki ?
herşey onu hatırlatıyorken heleki
elindeki telefon
ayağındaki ayakkabı
sokakdaki parfüm
virindeki hırka
marketteki browni
beraber yaşadığın o şehir
hepsi birer tebessüm oluşturur önce yüzünde, çok fazla sürmez ama gerçeği hatırlaman. hatırlayıp nefes alamaman. her seferinde imkansız olduğunu yeniden ve daha ağır hissetmen. haykırman, yalvarman, yeter artık bitsin diye saatlerce ağlaman
her geçen günün dahada sancılı olması...
nasıl alışırki insan bu sürece? alışmak isteyen var mıdır peki.
