her gece yatağa yattığında "bilseydim gideceğini, yıkarmıydım son kez yattığın nevresimleri, kokunu silermiydim yastıklardan senin beni hayatından sildiğin gibi. daha dikkatli bakmazmıydım yüzüne son bakışım olduğunu bilseydim. nefesini koklarken daha derine çekmezmiydim nefesimi. ellerimi ellerinden çekermiydim hiç bir daha tutamayacağımı bilsem. hiç susarmıydım bir daha seni seviyorum diyemeyeceğimi bilsem" dedirten sancılı süreçtir. ağlatır... çok ağlatır. acıtır ama o'nun verdiği acıya bile razıdır bu yürek. acının adı ayrılık olsada, ardında çok az şey bıraksa ama bir sürü şey alsa da, aldıklarının en önemlisi, içten bir gülümsemeyle merhaba deme hakkıysa ve aranamıyorsa giden, alışmak gerekir o'nsuzluğa; susayarak ona.
